Όταν αποκαλύπτεται μια απιστία ο κόσμος μας γκρεμίζεται. Τα συναισθήματα που κυριαρχούν είναι πόνος (συχνά με σκέψεις αυτοκτονίας), στρες και ένα βαθύ αίσθημα απώλειας και προδοσίας. Το πληγωμένο μέλος μπορεί να προσπαθεί εμμονικά να ανακαλύψει όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορεί, χάνει το αίσθημα της εμπιστοσύνης, ψάχνει διαρκώς για αποδείξεις συνέχισης του δεσμού, βρίσκεται διαρκώς σε υπερένταση και υποφέρει από εικόνες που ‘φλασάρουν’ ξαφνικά στο μυαλό του σχετικά με τον παράνομο δεσμό.
Τα άτομα που τραυματίζονται πιο βαριά είναι αυτά που είχαν απόλυτη εμπιστοσύνη στον/στην σύντροφο τους και ήταν τα πιο ανύποπτα. Από την άλλη μεριά, το άτομο που διέπραξε την απιστία φοβάται ότι θα τιμωρείται για πάντα για την πράξη του, ενώ παλεύει με αισθήματα ντροπής και ενοχών. Τα καλά νέα είναι ότι η πλειοψηφία των σχέσεων όχι μόνο επιβιώνει μετά από μια απιστία, αλλά πολλές σχέσεις γίνονται πιο δυνατές και ουσιαστικές μετά από καλή θεραπεία.