Η σημασία της αυτό-συμπόνιας

Η αυτό-συμπόνια είναι η διαδικασία του να στρέφουμε την ενσυναίσθηση μας προς εμάς. Σημαίνει πως είμαστε υποστηρικτικοί, αποδεκτικοί, ενθαρρυντικοί και παρηγορητικοί με τον εαυτό μας όταν αποτυγχάνουμε, κάνουμε λάθη ή νιώθουμε ανεπαρκείς. Αντί να μας κατακρίνουμε και να μας καταδικάζουμε, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τη δυσκολία που βιώνουμε και να προσπαθούμε να δράσουμε συμπονετικά. 

Συχνά φοβόμαστε πως αν δείξουμε αγάπη και φροντίδα προς τον εαυτό μας γινόμαστε εγωιστές. Οι έρευνες όμως δείχνουν πως όσο περισσότερη αυτό-συμπόνια δείχνουμε τόσο πιο δοτικοί και υποστηρικτικοί γινόμαστε προς τους άλλους, χωρίς να κινδυνεύουμε από ψυχική εξάντληση και burn-out. 

Πολλοί μπερδεύουν την αυτό-συμπόνια με την αυτολύπηση η οποία εμπεριέχει το «γιατί σε εμένα», και θεωρούν πως αν είναι σκληροί με τον εαυτό τους γίνονται πιο δυνατοί, ενώ η αυτό- συμπόνια θα τους κάνει αδύναμους και μαλθακούς. Σκεφτείτε όμως αν είστε αντιμέτωποι με μια δύσκολη μάχη τί θα βοηθήσει περισσότερο, ένας δυνατός σύμμαχος ή ένας εχθρός: οι έρευνες δείχνουν ότι μια εσωτερική υποστηρικτική στάση είναι πηγή δύναμης και όσοι την έχουν, αντιμετωπίζουν καλύτερα προκλήσεις και εμπόδια. 

Η αυτο-συμπόνια δεν πρέπει να ταυτίζεται με μια αποφυγή ανάληψης ευθύνης για λάθη και κακές επιλογές, καθώς όταν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε με κατανόηση κάτι που έχουμε μετανιώσει, έχουμε το επίπεδο της ασφάλειας που χρειαζόμαστε ώστε να αναλάβουμε την ευθύνη της πράξης μας. Οι άνθρωποι που έχουν τη δύναμη και τη γενναιότητα να αναγνωρίσουν τα λάθη τους είναι πιο πιθανό να αναλάβουν και την ευθύνη της επανόρθωσης τους. Η σκληρή κριτική και το αυτομαστίγωμα που συχνά χρησιμοποιούνται ως κινητοποίηση ώστε να προσπαθήσουμε περισσότερο, αποδεικνύονται από έρευνες ως καταστροφικές για την ψυχική μας ισορροπία επιλογές, το να σχετίζεσαι με τον εαυτό σου με συμπόνια ευνοεί την αλλαγή και την παραγωγικότητα πολύ περισσότερο, μας εξελίσσει. Γινόμαστε πιο αποδοτικοί και δυνατοί αν αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας με αποδοχή και κατανόηση.

Η αυτό-συμπόνια σημαίνει ότι κατανοώ και αποδέχομαι την ανθρώπινη υπόσταση μου και δέχομαι τη δυσκολία ως κοινό ανθρώπινο βίωμα. Αποδέχομαι ότι μερικές φορές τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως νόμιζα, υπάρχουν εμπόδια, απώλειες και αστάθμητοι παράγοντες που δεν υπολόγισα, λάθη, κούραση και περιορισμοί. Αυτά αποτελούν κοινά ανθρώπινα βιώματα και τα μοιραζόμαστε όλοι. Όσο περισσότερο αποδεχόμαστε ότι αποτελούν μια κοινή πραγματικότητα, τόσο περισσότερο θα είμαστε ικανοί να νιώσουμε συμπόνια για τον εαυτό μας.

Εάν η εβδομάδα, ο μήνας, η χρονιά ή η ζωή σας δεν πάει και τόσο καλά και ο εσωτερικός κριτής σας βρίσκει παντού λάθη και ελλείψεις, πάρτε μια ανάσα και σκεφτείτε: δεν είστε ανεπαρκείς, δεν είστε καταδικασμένοι, είστε σε περίοδο αναπροσαρμογών και επαναπροσδιορισμών, αποδεχτείτε το. Και μόλις σταματήσετε να αντιστέκεστε, θα ελευθερωθείτε.