Η Αλλαγή Ξεκινά Από Μέσα: Φιλία, Αυτογνωσία και Θάρρος
Είναι φυσιολογικό οι περισσότεροι άνθρωποι να νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά σε ένα σταθερό περιβάλλον. Η δύναμη της συνήθειας τις περισσότερες φορές κάνει τους ανθρώπους διστακτικούς και επιφυλακτικούς απέναντι στο καινούριο. Είναι φυσιολογικό να νιώθει κανείς άγχος και φόβο μπροστά σε μια αλλαγή. Πόσο εύκολο είναι για κάποιον να διαχειριστεί τα συναισθήματα αυτά και να δει τις νέες ευκαιρίες που ανοίγονται μπροστά του;
Κάθε αλλαγή στην ζωή ενός ανθρώπου είναι στην ουσία μια ευκαιρία για ανανέωση και προσωπική εξέλιξη. Μέσα από την διαδικασία αυτή μπορεί να αποκομίσει κάποιος γνώσεις και εμπειρίες. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, η ικανότητα προσαρμογής στις αλλαγές αποτελεί ένδειξη αυξημένης νοημοσύνης ενώ τα άτομα που προσαρμόζονται πιο εύκολα αντιμετωπίζουν καλύτερα το στρες.
Αν θυμηθούμε την παιδική μας ηλικία είμασταν πολύ πιο ‘ανοιχτοί’. Ξέραμε ότι στην άλλη άκρη του φόβου υπάρχει η χαρά και η περηφάνεια ότι τα καταφέραμε. Θυμηθείτε πώς νιώσατε όταν για πρώτη φορά κάνατε ποδήλατο, κολυμπήσατε ή κάνατε κάτι χωρίς βοήθεια. Μεγαλώνοντας, η ζωή μας σπρώχνει από μια δυνατότητα συνεχούς ανανέωσης και φιλοδοξίας σε μια κατάσταση χρόνιας ψυχικής ‘δυσκαμψίας’. Αργά αλλά σταθερά στενεύουν τα πεδία δράσης μας και η ποικιλία στις ζωές μας. Από τα αμέτρητα ενδιαφέροντα που θα μπορούσαμε να απολαμβάνουμε βολευόμαστε με ελάχιστα. Από όλους τους ανθρώπους που θα μπορούσαμε να συναναστρεφόμαστε, επιλέγουμε πολύ λίγους. Κινούμαστε σε πολύ στενούς κύκλους καθορισμένων σχέσεων και αναπτύσσουμε ένα συγκεκριμένο τρόπο που αντιμετωπίζουμε σχέσεις και καταστάσεις.
Απαραίτητο στοιχείο για την αλλαγή είναι η αυτογνωσία –ακόμα πιο σημαντική στις μέρες μας όπου είμαστε τόσο απασχολημένοι με το να είμαστε όσο περισσότερο μπορούμε παραγωγικοί που τελικά παραμελούμε το να είμαστε παρόντες, και καταλήγουμε να απουσιάζουμε από την ίδια μας τη ζωή. Είμαστε μονίμως πολύ απασχολημένοι, οι ζωές μας γεμάτες υποχρεώσεις, ώστε δεν έχουμε το χρόνο να κοιτάξουμε μέσα μας. Όταν έχουμε διανύσει ήδη τη μισή μας ζωή οι περισσότεροι έχουμε καταφέρει να είμαστε πετυχημένοι «δραπέτες» από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο άνθρωπος που έχει γίνει ξένος για τον εαυτό του, έχει χάσει και την ικανότητα για ανανέωση και αλλαγή.
Εκτός από την αυτογνωσία, απαραίτητη προϋπόθεση για τη δυνατότητα αλλαγών είναι η καλλιέργεια σχέσεων αγάπης και φιλίας. Αποτελεί χαρακτηριστικό του ατόμου που ανανεώνεται η ύπαρξη αυθεντικών δεσμών. Το άτομο μπορεί να δέχεται αλλά και να προσφέρει αγάπη (και τα δυο πολύ πιο δύσκολα από ότι νομίζουμε), μπορεί να βοηθάει άλλους αλλά και να δέχεται να το βοηθούν, στηρίζεται σε άλλους αλλά και δέχεται να στηρίζονται σε αυτό χωρίς να δυσφορεί.
Η αυτογνωσία, η αγάπη και η φιλία είναι τα κλειδιά της αλλαγής αφού γκρεμίζουν τα τείχη της απομόνωσης και της μοναξιάς και ανοίγουν νέους δρόμους προς την πληρότητα και την ευτυχία. Ο φόβος δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αυτο-περιοριστική αντίδραση πάνω στην οποία γαντζωνόμαστε βαφτίζοντας τη αυτοπροστασία και ασφάλεια. Το άτομο όμως που διεκδικεί και κατακτά την ευτυχία και την αυτοπραγμάτωση είναι αυτό που δεν παραιτείται, αλλά αντιμετωπίζει τους φόβους και τα εμπόδια ως προκλήσεις και τις δυσκολίες ως ευκαιρίες για εξέλιξη.
Αλήθεια, εσείς τί θα αλλάζατε αν δεν υπήρχε ο φόβος στη ζωή σας;
